İyiyiz ama di mi hepimiz özümüzde?

Annem ve ben. Biz ikimiz, yani hep ikimizdik zaten..Her anne gibi o da çok çekti beni büyütürken..okulu,derdi,tasası,aşkı,parası,pulu,yemeği,ütüsü,kıyafeti,hastalığı.. Anne işte..o da diğer anneler gibi kendi payına düşeni çekti durdu, hala da çekiyo..

Ülkenin durumu malum, sanki sırat köprüsünden geçer gibiyiz, inceden en keskin bıçak sırtı.. İyiyiz ama di mi hepimiz özümüzde? 

16 şehit, allah rahmet eylesin..en çok da annelerine sabır versin.. Haftasonu sadece başım ağrıyo diye 33 yaşında neredeyse 1.80 boyunda olan beni kucağına alıp başımı ovan annemden anladım çünkü evladına bir ağrıyı bile reva göremediğini. 5dk da bir geçti mi kızım, iyi misin kızım diyip duruyodu..

Bu topraklar hep kan gördü, hep gözyaşı hep terör hep hep hep bir acı.. Acıyla kavrularak yaşadık bu toplumda.. İyiyiz ama di mi hepimiz özümüzde? Tutamıyorum yazarken gözyaşlarımı çünkü az önce Cizre'de bir annenin ufacık çocuğunun cesedini buzdolabında tutmak zorunda kalışını izledim, üzerine yetmezmiş gibi bir şehit ailesinin o acı haberi aldıkları anı izledim. O annenin haykırışlarını duydum.. Ne desek boş bu saatten sonra..Hangi anneye geri verebilirsiniz evladını? Canından büyüttüğü, gözünden sakındığı yavrusuna nasıl kıyabilirsiniz? Nasıl bir insanlık bu? Özümüzde iyiyiz ama hepimiz di mi? Çok iyiyiz, misafirperveriz, şöyleyiz, böyleyiz hep bişeyiz.. Sahi biz neyiz? Şu an bile sokağa inmiş halk çatışmalarında birbirinizi vururken onun da bir anne evladı olduğunu düşündün mü be gerizekalı! Sokakta siville çatışmanın, sırf seninle aynı değil diye saldırmanın bi anlamı oldu mu? Getirebildin mi barışı? Düzeldi mi herşey? Ama özümüzde hepimiz iyiyiz di mi? Bilin ki 60 yaşına da gelsek hepimiz sadece bi annenin evladıyız! Ve anladım ki bu ülkede ki en zor şey "Anne" olmak...